Niebo to my

Może widziałeś ją 

Gdy płakała resztką łez 

Chciała być inna lecz 

Uznali to za grzech 

Jej biały plecak jak żagiel pod wiatr 

Jakby chciał jej uciec hen w dal 

Odwrócili się od niej 

Winna jej wyrok brzmiał 



Może widziałeś go 

Jak bał się obok przejść 

Kartkę z tektury miał 

U szyi niby głaz 

Stracił przyjaciół jak traci się wzrok 

Ciemno i strasznie i źle 

Nasze serca stanęły 

W dniu gdy on został sam 



Nie nie nie nie 

Niebo to my 

Obdarci z gwiazd 

Niebo umiera gdzieś w nas 



Niebo to my 

W ołowiu chmur 

Ja i ty 



Może widziałeś ich 

Nieczułych tak jak szkło 

Tylko nie pomyl się 

Wyglądają tak jak my 

Obojętni od bólu 

Jakby nigdy nie przeżyli nic 

Nagle stają bezbronni 

Gdy dopada ich zło 



Nie nie nie nie 

Niebo to my 

Obdarci z gwiazd 

Niebo umiera gdzieś w nas 



Niebo to my 

W ołowiu chmur 

Ja i ty 



Tyle ludzi w potrzebie 

Bez szans 

Otwórz dla nich swe niebo 

Schronią się tam 

Schronią się tam 



Stracił przyjaciół jak traci się wzrok 

Ciemno i strasznie i źle 

Otwórz przed nimi swe niebo 

By nigdy nigdy nie był sam 



Nie nie nie nie 

Niebo to my 

Obdarci z gwiazd 

Niebo umiera gdzieś w nas 



Niebo to my 

W ołowiu chmur 

Ja i ty 



Nie nie nie nie 

Niebo to my 

Obdarci z gwiazd 

Niebo umiera gdzieś w nas 



Niebo to my 

W ołowiu chmur 

Ja i ty 



Uratuj je