Dotyk

Nie opuszczaj mnie 

Każda moja łza 

Szepcze, że co złe 

Się zapomnieć da 

Zapomnijmy ten 

Utracony czas 

Co oddalał nas 

Co zabijał nas 

I pytania złe 

I natrętne tak 

Jak? Dlaczego? Jak? 

Zapomnijmy je 

Nie opuszczaj mnie 

Nie opuszczaj mnie 

Nie opuszczaj mnie 



Ja deszczowym dniem 

Ci przyniosę z ziem 

Gdzie nie pada deszcz 

Pereł, deszczu sznur 

Jeśli umrę 

Z chmur spłynie do Twych rąk 

Światła złoty krąg 

I to będę ja 

W świecie ziemskich spraw 

Miłowanie Twe 

Będzie pierwszym z praw 

Królem staniesz się 

A królową ja 

Nie opuszczaj mnie 

Nie opuszczaj mnie

Nie opuszczaj mnie 



Nie opuszczaj mnie 

Ja wymyślę Ci 

Słowa, których sens 

Pojmiesz tylko Ty 

Z nich ułożę baśń 

Jak się serca dwa pokochały 

Na przekór ludziom złym 

Z nich ułożę baśń 

O królewnie, co 

Zmarła z żalu, bo 

Nie poznała Cię 

Nie opuszczaj mnie 

Nie opuszczaj mnie 

Nie opuszczaj mnie 



Przecież zdarza się 

Że największy żar 

Ciska wulkan, co 

Niby dawno zmarł 

Pól spalonych skraj 

Więcej zrodzi zbóż 

Niż zielony maj 

W czas wiosennych burz 

Gdy księżyca cierń 

Lśni na nieba tle 

I z czerwienią czerń 

Nie chcą rozstać się 

Nie opuszczaj mnie 

Nie opuszczaj mnie 

Nie opuszczaj mnie 



Nie opuszczaj mnie 

Już nie będzie łez 

Już nie będzie słów

Dobrze jest jak jest 

Tylko taki kąt 

Mały kąt mi wskaż 

Gdzie Twój słychać śmiech 

Widać Twoją twarz 

Chcę, gdy słońca krąg wzejdzie 

Być co dnia 

Cieniem Twoich rąk 

Cieniem Twego psa 

Nie opuszczaj mnie 

Nie opuszczaj mnie