Неткен омир-нурмукасан

Жер мен көктем тау орман
Сұлулықтан нәр алған
Мына дүние о бастан
Әділдіктен жаралған
Бірде шаттық бірде мұң
Не боларын білмедім
Қош келдің-ай асығып
Өтіп барады гүлдерің

Оу-оу неткен өмір
Жабырқау неге көңіл
Оу-оу неткен өмір
Білмеймін алда не тұр
Шаршатты жалықтырды
Көз салсам бұл өмірге бір

Қала, қала, шу қала
Әсем қала гүл қала
Қалмады ғой бұл күнде
Ешбір қызық өзіме
Жалған ізет жалған сөз
Бірін-бірі алдайды.
Жалған өмір жалған күз
Бар нәрсеге тоймайды

Оу-оу неткен өмір
Жабырқау неге көңіл
Оу-оу неткен өмір
Білмеймін алда не тұр
Шаршатты жалықтырды
Көз салсам бұл өмірге бір