Dosimmen onawada

Сен досым ұйқыдасың,мен әлі ояумын
Жанымды жұлқылаиды,қоңыр күзде қаяу мұй
Жүзімде жаз болғанымен ішімде қоңыр күз,
Бақшар гүлі болғанша,болa алмаимыз бірге біз
Кеи түнде жиі,кіресің түсіме
Hешара бар аитшы Жаратқанның ісіне
Билік жоқ қолымда,сондықтан қалдық соңыңда
Біреуге ерте,біреуге кеш беимәлім сыры мұныңда
Көңілім жібеиді- көз тастасам суретке
Сол достық сәттеріміз бірге болған мектепте
Төбелестеп еркекше ,төбелесте демеитінсің
Жеңілсем жылы сөзбен қолпаштап емдеитінсің
Иа дос сенің орның тым бөлек
Сол күндегі тіреуің осы күнде қатты керек
Достарымыз қалды сиреп тым азаиды
Еске аламыз жиналсақ достармен өзің жаилы
Қалаиша еске алмасқа досымсыңғой бала күнгі
Сен кеткелі ауыстырдым күнменен түнді
Келіп тұрмын міне енді қабырыңды зиараттап
Дұға етем өзіңе жаратушымды іштей мақтап
Я раббым қорғашы оны қабыр азабынан
Қиаметтің бүлігінен жәхәнамның жазасынан Аминь
Алақандар көтерілді қос жанар көкке қарады
Мөлдіреген жастар бетімде жылжып барады