Есімде жок

Зиян екенін біле тура шылымды шегеміз 
Озгеге емес,озімізге олім тілеудеміз 
Кулудеміз кулап жатып,сурініп калгандарга 
Жыртык тесікке куледі екен шынында-да 

Жазда кыс,кыс-та жаз болса екен деп армандайсын 
Адамга ешнарсе жакпайды-буны байкамайсын 
Каламайсын кара омірді бірак кимылдамайсын 
Талпынбасан биікке,карангылыктан шыкпайсын 

Мектепті жактырмадык,мугалімді сыйламадык 
Ата-ананын окы деген созін тындамадык 
Коп сыныптастарым,казір улкен оку орнында 
Ал мен болсам сол баягы дыбыс студиясында 

Олардын колдарында кок тусті студентік билет 
Ал менін колымда ошпейтін жазулармен сурет 
Уакыт озінікін алды,болашак бейнесін салды 
Енді кореміз кім омірден кереген алады 

К-СЫ: 
Есімде жок,сонгы рет куанганым 
Есімде жок,омірдін мені жубатканы 
Калай болгандада умітімді узбей келемін 
Біздін кошеде той болады,оган мен сенемін 

2. 
Жетіскенімнен,шылым тартып,сыра ішпеймін 
Жетіскенімнен,іштей жылап сырттай кулмеймін 
Білмеймін-ертенгі куні не кутіп турганын 
Жалгыздыктан коркамын,отінемін-калдырмагын 

Ундеместе бале-бар,ундеместен коркындар 
Алдап-Согар-казіргі заман нашар 
Билігі жок халыктын-колына к1сен салган 
Каруын октап,тутканы баса салган 

Жарыкты коргім келед,карангылыкка тойдым 
Кулкі деген сезімді алде кашан умыттым 
Хайуандар хайуан емес,адамдар хайуан 
Бір кундік куаныш ушін,сонына дейін саткан 

Жаткан тосекте,акша ушін барін берген 
Кыздардын намысы,кыздыгымен косылып кеткен 
Неткен кушті еді,жасыл кагаздын буы 
Адамзатты есінен талдыртып,барін бузды 

Тургызды аякка теккана сенім,сонгы уміт 
Баягыдай емес,Аспанда ушпайды буркіт 
Умыт аянышты,немесе сені аямайды 
Жакын досым дегенін,алі сені жаралайды