Gdy nad nami niebo płacze, mokną twoje złote włosy

Gdy nad nami niebo płacze, mokną twoje złote włosy,
piękne jest spotkanie nasze, jak listonosz gdzieś unosi.
Nad górami słońce świeci, srebrny księżyc za górami,
jedno z drugim się przegania, my kochamy się.
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
bo ja kocham oczy twoje do szaleństwa, do wieczora...
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
bo ja kocham oczy twoje do szaleństwa, do wieczora...
Żono moja..
Nie ma takich jak my dwoje, nasza miłość się nie chwali.
Nawet niebo się nie boi, nic nas przecież nie oddali.
Nad górami słonce świeci, srebrny księżyc za górami, jedno z drugim się przegania,
my kochamy się...
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy twoje do szaleństwa, do wieczora...
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy twoje do szaleństwa, do wieczora...
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy twoje do szaleństwa, do wieczora...
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy twoje do szaleństwa, do wieczora...
Żono moja....

1. Гды над нами небо плачэ
Мокно твое злоте влосы
Пенкно ест споткане нашэ
Як листотнош гдесь уноси
Над гурами слоньцэ свеци
Срэбрны ксенжиц за гурами
Едно з другим се пшэганё
А мы се кохамы

Припев
Жоно моя, сэрцэ мое
Нема таких як мы двое
Бо я коха-а-ам очы твое
До шаленства , до вечора.. (е-е) __2 р.
Жоно моя..

2. Нема таких як мы двое
Наша милосць се не хвали
Навэт небо се не бои
Ниц нас пшэтиш не отдали
Над гурами слоньцэ свеци
Сребрны ксенжиц за гурами
Едно з другим се пшэганё
А мы се кохамы