Einai krima

Οσα μας ενώνουν τόσα μας χωρίζουν
και δεν ξέρω πια τί να σου πώ
Οσο με κερδίζεις τόσο με φοβίζεις
έχω πια ξεχάσει ν΄αγαπώ

Κι είναι κρίμα να μην είσαι στη ζωή μου τώρα πια
κι είναι κρίμα να μην έχω τη ζεστή σου αγκαλιά
κι ούτε θέλω να σ΄αφήσω ούτε να γυρίσω πίσω
ξέρω τίποτα δεν είναι όπως παλιά

Τόσες ερωτήσεις δίχως απαντήσεις
και δεν ξέρω πια τί να σκεφτώ
Πίσω σου θ΄αφήσεις τόσες αναμνήσεις
πες μου πρώτη ποιά να θυμηθώ

Κι είναι κρίμα να μην είσαι στη ζωή μου τώρα πια
κι είναι κρίμα να μην έχω τη ζεστή σου αγκαλιά
κι ούτε θέλω να σ΄αφήσω ούτε να γυρίσω πίσω
ξέρω τίποτα δεν είναι όπως παλιά

As much they link us, that much they split us,
and I don't know what else to tell you anymore.
As much you gain me, that much you scare me,
I have forgotten to love anymore.

And it is pity (you) not to be in my life now anymore,
and it is pity not to have your warm hug,
and I don't want to leave you nor to get back,
I know nothing is as it was in the past.

So many questions without answers,
and I don't know what to think anymore.
Behind you will leave so many memories,
tell me which one to remember first.

And it is pity (you) not to be in my life now no more,
and it is pity not to have your warm hug,
and I don't want to leave you nor to get back,
I know nothing is as it was in the past.