Жаным

көзімді ашып қараймын айға
алыстап кеттін сен жаным қайда 
айтшы жаным неге сонша қинадың 
сен едіңғой жүрекке от салған 
сен едіңғой жүрекке от жаққан 
сенсіз жүрген күндер 
мұңлы қайғы түндер
өшіралмай мен жүрегімнен
өзіңді ойлаумен жүремін мен 
қинамашы сен қимаймын мен
сені жаным сенші маған 
қайтемін енді шыдармында
жүрегімді бір қинаймында
умыталмаспын умыталмаймын сені жаным
сағындай сағындырған бейнең 
айлы түнде аяулым болдын сен
мәңгілікке сазылмасын кім білген 
есімде ең соңғы сөздерін 
ұйқысыз сансыз көп түндерім 
жаралы жүрегім жаза алмай жүрген едім