Gdy umrę...

Tyle lat minęło
Tyle przeszło burz
Bzy jednak kwitły wciąż
Szumiał wiatr pośrod brzoz
Mysmy szli wciaz borem
Kiedy wstal nienawistny swit
Las przywitał nas wykletych
I wielu wciaz w nim spi...

Kpiliscie z nas
Mieliscie gdzies nasz trud
Nas jednak niestrudzenie, honor do boju wiodl
Smialiscie sie w twarz tym co serca mieli czyste
Lecz plomien nigdy nie zgasl
Nie zgasl, nigdy w nas

gdy juz umre i zapomni o mnie swiat
Zlozcie mnie w tej ziemie, co pila krew przez tyle lat
Na mym grobie wyrosnie brzoza
Samotna na szczerym polu
I opowie wiatrom polnym
Kim byl zolnierz co pod nia polegl...

Kpicie dzis z nas
Macie gdzies nasz trud
Nie wiecie czym byl honor, co nas do boju wiodl
Smiejecie sie w twarz
Tym co serca maja czyste
Lecz ogien plonie wciaz
Plonie wciaz w nas...

Lata wciaz mijają
Burze wciąż szaleja
Bzy jednak kwitna wciaz
I szumi wiatr wsrod brzoz
Bory snia dzis o nas
Gdy wstaje nowy swit
I tylko las pamięta
Kto dzisiaj w nim spi...

gdy juz umre i zapomni o mnie swiat
Zlozcie mnie w tej ziemie, co pila krew przez tyle lat
Na mym grobie wyrosnie brzoza
Samotna na szczerym polu
I opowie wiatrom polnym
Kim byl zolnierz co pod nia polegl...