Мой сябра, слухай уважліва, давай

Мой сябра, слухай уважліва, давай
 З табой абмяркуем пытаньне вельмі важнае.
 Хто ты ёсьць, хто я ёсьць, хто мы ёсьць,
 Для чаго пішу тэкст для цябе гэты вось я.
 Я той, хто б’е рыфмай беларускай у твар,
 Я той, хто хутка стварае словам пажар.
 Я забіваю ня стрэльбай і ня мускуламі,
 Мяне часта пытаюць, чаму чытаю па-беларуску.
 Шчыра кажучы, пытаньне вельмі дзіўнае,
 Але адкажу адразу для разумных і наіўных.
 Я беларус і мая мова - беларуская,
 Вось так, чорным па белым, літарамі тлустымі.
 Мой стыль - арыгінал, мая мова - ключ да сэрца,
 Я той змагар, які да перамогі б’ецца!
 Маю што сказаць плюс бачу прад сабою мэту,
 Прыйшла пара прачнуцца: ёсьць на тое ўсе прыкметы.

Мне Купала казаў, што бы з намі ня сталася,
 Дзе бы мы ні былі, каб заўсёды ядналіся.
 Беражыце тое, што матуляй дадзена, прадзедам,
 каб сваё ніколі-ніколі не было прададзена.
 Святыя радкі, ў грудзёх маіх магутны выбух,
 Выйдзі на паветра, цяпер глыбокі ўдых-выдых.
 Твая воля нам дазволіць адшукаць выйсьце,
 Выйдзі зь цемры, сябра, на сьвятло хутчэй выйдзі.
 Тут каштоўнасьць, для якой, на жаль, няма мейсца,
 А шмат і ня трэба,куточак толькі сэрца.
 Толькі адчуць, што даражэй за ўсё на сьвеце,
 Каб валодалі беларушчынай дзеці.
 Каб мы марылі-марылі, жылі, зьдзяйсьнялі мары,
 Каб мы бачылі ўсьмешкі на кожным твары.
 Трэба пачаць, а пачынаць трэба з сябе,
 Не з іх, не з яго, не з яе, а з цябе.

Тое, што нас вылучае з натоўпу, топча
 Вялікі статак траву на лузе топча.
 Мы ня статак ніякі, мы маем гонар, брат,
 Згубілі вельмі шмат, але цяпер ня трэба стратаў.
 Мой аповед для тых, хто захаваў розум і моцы,
 Я ведаю, на сьвеце ёсьць мноства моваў розных.
 Але наша адна, гэта як маці для дзіцяці,
 Казаў заўсёды і не спынюся вам казць я.
 Толькі так мы захаваем сябе, людзі,
 А згубім мову - і нашчадкі нас асудзяць.
 Але я бачу вочы, палымяныя вочы,
 Маладзёнаў, мы трымаемся поруч і наперад разам крочым.
 Мы ня збочым са сьцежкі пераможнай,
 Я веру, мы зможам, так, абавязкова зможам.
 Вінсэнт наносіць чарговы ўдар у твар,
 Падумайце, браце, аб зьдзясьненьні сваіх мараў.

R:
 Беларусы! Я вас заклікаю, браце!
 Не губляйце! Роднай мовы не губляйце!
 Мы жывем, пакуль наша мова льецца,
 Але зараз наша слова ў небясьпецы.
 Мы абаронім тое, што нам дадзена Богам,
 Нас вельмі шмат, хэй, не існуе парогаў,
 Мы жывем, пакуль наша мова льецца,
 Але зараз наша слова ў небясьпецы.