Aydı,kel

Sen kelirsiñ, men seni çağırsam,
Bağçalarda al güller açılsa,
Dumanğa dağlar batıp, sarılsa,
Ey, yigit, kelirsiñ!

Yasminler saba nazik qoqurlar,
Yürekler ümüt ile açarlar,
Sevginiñ kelgenini duyarlar,
Taqdirim olursıñ!

Aydı, kel, kel, kel,
Tüşüme kelseñ de.
Kel, kel,
Arzumnı bilseñ de,
Kel, kel,
Soñ añlarsıñ sen de,
Yaralı qalbim.

Bildirmem saña
Yürekte qaarni,
Sen kelip,
Ketirdiñ baarni,
Kel, kel, kel,
Baldan tatlımı
Sözleriñ seniñ.

Uzatam al yanaqlı alma saña,
Baqışıñ sevgi bahtı ile yana.
Biz sennen – eki ateş, eki qanat,
Ümütim, aşqımsıñ.

Nar kibi sevgi şırasına tola,
Bir yerge bizni ketirecek yollar.
Dallarda bizler içün yırlay quşlar,
Sen menim bahtımsıñ.