Беларускiя дарогi

На беларускіх дарогах паспаліты народ.
Кагосьці цягне на захад, нехта пнецца на ўсход.
Камусьці трэба свабода, а камусьці прыгнёт.
Гэта зусім не распуста - гэта розніца ў густах.

Па-беларуску дарога называецца "шлях"
Альбо гасцінец ці сцяжына, ну як-небудзь вось так...
Каля дарогі -- ваўкі, па-над дарогай - каршак.
Жывёльны свет Беларусі багаты й разнастайны.

Прыпеў:
Чуеш, як пяе зямля: ля-ля-ля, ля-ля-ля.
Чуеш, як гудзе вясна: на-на-на, на-на-на.
Чуеш, як спяваем мы: ы-ы-ы-, ы-ы-ы!
Песні пра дарогі і не толькі.

Па беларускіх дарогах столькі крочыла ног -
Чаравікаў, ботаў, нагавіцаў, панчох.
Тут забівалі, тут кахалі, нараджалі дзяцей.
А што ж вы хочаце, людзі? так было і гэтак будзе...

Пад беларускай дарогай пралятаюць буслы,
Па беларускай дарозе праязджаюць паслы.
Паслы ніколі нічога не гавораць услых.
Пра гэта нам сказаў нацыянальны канал.

Прыпеў.

На беларускіх дарогах гудуць камары,
Па беларускіх дарогах ідуць трактары,
Для трактароў не бывае ўрадлівай пары --
Ці то дажджы, ці то вецер, ці сонца кепска свеціць.

На беларускіх дарогах -- сэрца маё,
Тут пачынаецца ўсё, тут завяршаецца ўсё.
Прывітанне, жыццё! да пабачэння, жыццё!
На беларускіх дарогах, беларускіх дарогах...