Аке мен бала

Әкесi: Әкеңдi тыңдамай,
Не қылған баласың.
Кетем деп қалаға,
Мазамды аласың.

Баласы: Қалада қаңғырып,
Далада қаласың.
Деп әке нелiктен,
Бетiмнен қағасың?

Қайырмасы:

Әкесi: Бала, бала, бала, бала, бала!
Iсiң шала, шала, шала,шала!
Ойың дала, дала, қалада.

Баласы: Көке, көке, көке, көке, көке
Менi тектен-текке, текке сөкпе
Тердi бостан-босқа төкпе көкешiм!

Әкесi: Қалаға барып көр,
Бұзықтар сабасын.
Ауылда қалсаң ғой,
Қозы-лақ бағасың!

Баласы: Ауылда қалар ем,
Жоқ әке таласым.
Маңыратып бағатын,
Мал қайдан табасың?
Қайырмасы.

Әкесi: Мал басы азайды,
Өзiң де байқарсың.
Соятын мал таппай
Сандалып қайтарсың!

Баласы: Қалаға қаңғитын,
Ендеше ойым жоқ.
Ал бiр-ақ ауылда
Бағатын қойың жоқ…