Кысмет

Арғынмын, атым Әсет арындаған,
Арындап ән сала ма дарымаған?
Аспанның аясында ән шалқытқан,
Бұлбұлмын даусым көкте дамылдаған.

Көмекей көк қабысын әнмен ашсам,
Төгіліп меруерт-маржан сауылдаған.
Жорғамын, жортарманмын жұрттан озған,
Майдамын майда желіс мамырлаған.

Сарайым – сабам құям пісіп-пісіп,
Қойдырман ән қымызын ой кернетіп.
Сөз – жаңбыр, даусым – дауыл, әнім – ескек
Ойнақтап басылатын аз желдетіп.