Алтын бесик

Шөбі майса,жұрты жайсаң
 Туып кіндік кескен жер
 Жаңбыр жауса лай-батпағын
 Жалаң аяқ кешкен жер
 Алқам-салқам қой қайырып
 Тай-құлынмен лескен жер
 Қарның тойса құрбыңды аңдып
 Қайғы көрмей өскен жер
 О-о-о

Жұмақ мекен туған жер-ай
 Мың жайалық жуған жер
 Құрт ұрлатқан қалтадан беУ
 Шын балалық думан бел

Көше бойлап,асық ойнап
 Мәре-сәре болған жер
 Көше қайнап,көзім жайнап
 Кеуде нұрғай толған жер
 Жантақ тікен қаптаса да 
 Бұл мен үшін орман бел
 Көп армандап сол орманға
 Бала қиял қонған жер
 О-о-о
 Жұмақ мекен туған жер-ай
 Мың жайалық жуған жер
 Құрт ұрлатқан қалтадан беУ
 Шын балалық думан бел

Құр қалдым деп дүмбілден,
 Қуаласып жүгірген.
 Қайран қамсыз бала күннің,
 Қайырылмасын кім білген.

Жер аударып арып-талып,
 Құрық дәнек сепкен жер.
 Милан қарға шабыттанып,
 Құрық салып кеткен жер.
 Тұңғиыққа мал тия алмай,
 Жүзсек сүңгіп шөпкен жер.
 Әуре-сарсаң әбігер боп,
 Әткеншегін тепкен жер.
 О-о-о
 Жұмақ мекен туған жер-ай,
 Мың жайалық жуған жер.
 Құрт ұрлатқан қалтадан беУ,
 Шын балалық думан бел.

Құр қалдым деп дүмбілден,
 Қуаласып жүгірген.
 Қайран қамсыз бала күннің,
 Қайырылмасын кім білген!!