ՔԻՉ ԵՆՔ‚ ԲԱՅՑ ՀԱՅ Ե‡

ՔԻՉ ԵՆՔ‚ ԲԱՅՑ ՀԱՅ ԵՆՔ 

Մենք քիչ ենք‚ սակայն մեզ հայ են ասում։ 
Մենք մեզ ո՛չ ոքից չենք գերադասում։ 
Պարզապես մենք էլ պի՛տի ընդունենք‚ 
Որ մե՛նք‚ միայն մե˜նք Արարատ ունենք‚ 
Եվ որ այստեղ է՝ բարձրիկ Սեւանում‚ 
Երկինքը իր ճիշտ պատճենը հանում։ 
Պարզապես Դավիթն այստեղ է կռվել։ 
Պարզապես Նարեկն այստեղ է գրվել։ 
Պարզապես գիտենք ժայռից վանք կերտել‚ 
Քարից շինել ձուկ‚ եւ թռչուն՝ կավից‚ 
Ուսուցմա՛ն համար եւ աշակերտե˜լ 
Գեղեցկի՛ն‚ 
Բարու՛ն‚ 
Վսեմի՛ն‚ 
Լավի˜ն… 
Մենք քիչ ենք‚ սակայն մեզ հայ են ասում։ 
Մենք մեզ ոչ մեկից չենք գերադասում 
Պարզապես մեր բախտն ուրիշ է եղել‚- 
Պարզապես շատ ենք մենք արյուն հեղել. 
Պարզապես մենք մեր դարավոր կյանքում‚ 
Երբ եղել ենք շատ 
Ու եղել կանգուն‚ 
Դարձյա՛լ չենք ճնշել մեկ ուրիշ ազգի‚ 
&