Адамнан мейірім кеткен Оралмай жаралы коктен

Адамнан мейірім кеткен Оралмай жаралы коктен
омірге килы заман устемдік еткен
Байлыкпен намыс алмасып билікке бірдей таласып
Арсыздык омірменен кетті жалгасып

Таба алмай бір жауабын озіме танданамын
ортенген орт ішінде адаскан мен ганамын
килы заман... килы заман...
килы заман... килы заман...

коркыныш жанды билеген журектен сезім куйлеген
Адамзат арамдыкпен барін уйренген
Уміт пен сенім жогалган олімге карай жол алган
Акыр?ы заман енді кайта оралган

кайырмасы

Ак орда ак заманым кайдасын таба алмадым
озінді армандадым
килы заман... килы заман...

кустар ушып конілден кайгы кетіп омірден
Кок аспаннын торінен бір умітті кордім мен