Heiðin

Köld veröldin veit þér ei af
varla átt þér samastað
Frið engan í andartak gaf
ekki getur sæst við það

Biðin þig vel getur borið
býsna langt kjósir þú það
En rístu á lappir er ljúft kemur vorið
og létt sólskin rennur í hlað

Lífið þér býður ef leitar þú vel
leiðina greiða reyndu að sjá
Veistu að þú verður heimtur úr hel
og hjartað mun lifna við þá