Под облачком (русинская песня)

Под облачком явiр похиленый.
Сiдит на нiм пташок примиленый.
Слухай, мила, як тот пташок спiват,
Же з любови нич добра не быват.

Ци та любов єст од бога дана?
Ци лем, може, д'яблом пiдшептана?
Хоть бы-с не хтів, то мусиш любити,
Хоть бы-с не хтів, прото маш терпіти.
Хоть бы-с не хтів, хоть бы-с не хтів,
Прото маш терпіти.

Моя мила, ты покусо єдна,
Любив я тя не рік ани не два.
Дала-с ты ми зілля ся напити.
Не мож, мила, нияк без тя жити.
Не мож, мила, не мож, мила,
Нияк без тя жити.

Ми ворожка давно ворожила,
Же мя здурит дівка чорнобрива,
Же не буду видів за ньов світа,
Аж проминут мої млады літа.
Аж проминут, аж проминут
Мої млады літа.

Под облачком явір зеленіє,
Посмот, мила, як тот вітер віє.
Може, вырве єго з корінями,
Мила моя, што то буде з нами?
Мила моя, мила моя,
Што то буде з нами?