Гісторыя

Слова: М.Клімаў
Музыка: М.Пташнікаў

У нябёсах – месяца сьвятло,
Зямлю ад стомы так лагодзіць.
Ў цесьлярова сьціплае жытло
Бязгрэшная душа ўваходзіць.

Прыпеў: 
Тут, на зямлі, між нас пражыў
Нядоўгі век свой,
Свой горкі келіх з намі піў,
Забраўшы боль.
Вянок Ён з церняў апрануў
За нашу ганьбу,
Ды веры ты ня даў Яму,
А даў каму?

Цудаў мноства ў сьвеце Ён тварыў –
Мы як дзеці іх чакалі.
Ён да сэрцаў чыстых гаварыў,
Людзі верыць не жадалі. Гналі.

Прыпеў.

Погляд затаіў і зман душы,
Ня здрадзіў Ён, і за нас
Маўкліва йшоў на крыж.