Без названия

Yollar sensiz yarını bekler

Yürek sensiz hasreti yükler

Bu can sensiz bahar neyler

Şehir sessiz, sokak sensiz

Ey gülüm hayatın tadı yok sensiz

Tadı yok sevdamın adı yok sensiz

Baharı severim özlerim ama

Güllerin kokusu gelmiyor sensiz

Günler geçmez sen gidince

Yürek sızlar inceden ince

Ölüm ne zormuş ölmeden önce

Şehir sessiz , sokak sensiz

Yolların nakış nakış işlerken beynimi

Özlem hücrelerimin en uç noktasında yer bulur kendine

Artık sonsuzluğa bir tutkuyla bakıyor gözlerim

Ve artık üşümüyorum

Üşümüyor bedenim

Çünkü ayaklarım söz verdi beynime

Hissettiği çaresizliği hissettirmesin diye...