Казагым-ай!

Қазағым-ай! 1. Жақсы атанды демессің,сүйем десем, «Табынатын тәңірім!Ием»,-де сен Адам болып күн кешу қиын маған, Арқа тұтып,өзіңе сүйенбесем. Қайырмасы: Қазағым-ай! Пай-пай-пай! А р д а ғ ы м – а й ! Сен менің шолпанымсың жанған ұдай, Өзіңде өмір сүрген қандай бақыт, Өлмейтін махаббатым,арманым-ай!

2. Сен менің сүйегіммен қанымдасың, Жанымдасың,ұятым,арымдасың. Саған деген махаббат дамылдасын, Тек сенің топырағыңды жамылғасын.

3. Өзіңше түсін ерек, ісің зерек, Сырым бар саған айтар ішімде көп. Қомағай көзімді бір тойдыра алмай, Қорқамын бәрі осының түсімбе деп.