Арман-ай

Ойлап тұрсам, дүние шолақ екен-ай!
Бір-біріне, беу, адамдар қонақ екен-ай!
Арман-ай, өтеді дүние-ай жалған-ай!
Қырмызыдай құлпырған қайран жастық-ай!
Қара жерге қар жаумай-ақ солады екен-ай!
Арман-ай, өтеді дүние жалған-ай!
Қудым сені-ай, дүние, жалықпай-ақ-ау
Ұстатпадың-ай судағы балықтай-ақ-ай!
Арман-ай, өтеді-ай дүние-ай жалған-ай!
Кейде оңыңды көрсетіп, кейде солыңды-ай
Танытпай-ақ-ау қойды-ау дидарыңды-ай!
Арман-ай, өтеді-ай, дүние-ай, жалған-ай