Ты спытай у неба

Памiж небам i зямлёй
Лунае сон i забыццё.
Памiж мною i табой
Апошнi дзень як усё жыццё.
Дзве сцяжынкi разышлiсь
Меня не трэба суцяшаць.
Ты не ведаў як балiць,
Балiць душа, мая душа…

ПРЫПЕў:
Ты спытай ў неба як лятаць,
Ты спытай ў ветра як спаткаць.
Тую, што кахае вобраз твой,
Але неба прамаўчыць.
И дажджом пральецца унiз,
Слёзы змыць з душы маёй.

2. 
I не трэба болей слоў,
Нажаль, але так лепш для нас
Хто згубiў, а хто знайшоў,
Адкажа час, адкажа час.
Дзве сцяжынкi разыйшлiсь
Меня не трэба суцяшаць.
Ты не ведау як балiць,
Балiць душа, мая душа…