Yalnizlik (the Solitude)

Yaşam ve ölüm, hepsi bir
benim, içimdeki duygularım ölür.
Var olmuşluğun yok oluşu bu
Elveda sana, son mutluluk!

Ou Tanrım, ne yaptım?
Uçmah, sahteymiş.
Neden ruhumu çaldın?

Bu hayat lanet,
Bu acı gerçek,

Kanlı gökyüzü, karanlık ve bu acı,
Bu benim eserim mi? He? Söyle!
Yoksa masumiyetimin bedeli mi?
En kötü kâbuslarda göremeyeceğin yalnızlık, o bende işte.
Ruhum çok yaşlandı, duygularım nasırlaştı,
Belki de artık zamanı geldi, ne dersin Tanrım?

Sabahın efendisi sen değilsin,
Gözlerin gölgesinde
artık bir hiçsin...
Uyut beni hislerinle,
Öldür içimdekini yine...

Black and white, are the same,
it is mine, they die in my eyes,
the fall of skies, begins now,
Farewell goodbye, my worthy light..

Life and death, are the same,
It’s mine, all my feelings die inside
disappearing of existence, it’s here,
Farewell goodbye, my worthy sun.

Yaşam ve ölüm, hepsi bir
benim, içimdeki duygularım ölür.
Var oluşmuşluğun yok oluşu bu
Elveda sana, son mutluluk!

Elveda sana, son mutluluk!
Elveda sana, son umut!