Домбыра (на ногайском)

Қара қысқа ол адамдар келгенде,
Бүлкілдеген қар жерге түскенде,
Домбырамды алармын,
Жүрек сазын салармын,
Қай көргенді еш айтпа .
*
Домбыра сазын естіген атайлар,
Мінезін ескерген анайлар,
Естігенде ой беріп,
Жүректерге сес беріп,
Көз жасты біз танымас па,

Ей –ей Домбыра , ей –ей Домбыра !
*
Ноғайдың қай бір сансыз күнінде,
Қыдырлар ұйықтамаған түнінде,
Жүректерін көтерген,
Соғыстарға күш берген,
Көпті көрген Домбыра !

Ей- ей Домбыра , ей- ей Домбыра !