Аягоз

Көңілімді гүл еткен
Өмірімді жыр еткен
Ардағым-ау аяулым
Сені сүйем ей жүрекпен
Әр күнсайын бақытымды үдеткен

Қайырмасы
Жүрегімде қалыпқойған
Ей жаным саған кім екен,
Аягөз деп ат қойған?

Таң шырайы түріңнің
Тәтті сөзі тіліңнің,
Қыдықтайдай жанымды
Бұрымың мен ей қылығың,
Сәулесі сен менің 
Жарқын күнімнің

Сезімдегі ай сен гулім
Көзімдегі мөлдірім
Сен арқылы сезермін
Мына Дүния оуу дендігін
Мен өзіңсіз,өмір бойы шерулімін