Атландым атнын биленэ. Нагайбакская нар песня

Атландым атның биленә, чыктым Кытай җиренә,
Кытай җирләре тар икән, без бәхетлеләр икән.
Җилләр исә, чәчәк исен, тарата болыннарга,
Канат булса очарыйым туган-үскән якларга.

Туры аткайымны җиктем, җибәрдем җалын тарап,
Ал яулыкка яшен сөртөп, занкайм калды карап.
Сары ат жиктем яратып, көнчыгышка каратып,
Заный безне көтә микән, бер кюрергә жан атып.
 
Әйдә дисең, калма дисең, мин синең атың мыный;
Эндәшмәслек сүзләр әйттең, мин синең ятың мыный.
Җамансылыйым, җирсейем, җатып җирләр иснейем;
Җатып җирләр иснейем дә, җаңгыз башым нишлейем.