Сл.и муз. Светланы Насыровой-Сулеймановой "Баламдын атаhына"

Баламдың атаһы

Ғүмерҙәр үткәндә
Донъялар көткәндә
Терәгең булһын ул яҡларлыҡ.
Арыған саҡта ла,
Һағынған саҡта ла
Иңенә башыңды һалырлыҡ

ҡушымта:
Баламдың атаһы-
Йәнемдең яртыһы,
Таяныр кешем һин янымда.
Һүҙ теймәҫ балама,
Күҙ теймәҫ ғаиләмә
Яҡлаусы ҡәҙерлем барында.

Һин мине һөйгәнгә,
Мин һине һөйгәнгә
Тормоштар үрелә гөлдәргә.
Атай, тип йән атып,
Әсәй, тип яратып,
Балабыҙ йылмая күҙҙәргә.

Ишектән инеүең,
Балаңды һөйөүөң,
Нур булып түгелә ғаиләмә.
Хоҙайым, ситһенмә,
Бәхетем күпһенмә,
Барына ғүмерҙе йәлләмә!?