Елый икэн ирлэрдэ

Өметсездән чара таба алмый, 
 Әрнү соңгы чиккә җиткәндә.
 Күз яшләрен күрсэтмичә качып,
 Елый икән, елый ирләр дә.

Язмыш белән көчен сынашканда,
 Үземнеке итәм,- дигәндә
 Күз яшләрен күрсэтмичә качып,
 Елый икән, елый ирләрдә.

 Мәңге бергә диеп вәгъдә биргән
 Ярлар ятлар белән үтәндә.
 “Мин көнләшмим!- диеп күкрәк кагып,
 Елый икән, елый ирләр дә.