Minuta Ciszy

MINUTA CISZY 

Znów ranek wita mnie swym
Uśmiechem lepkim, oswojonym

Więc idę wypluć me sny
Pierwotne dzikie me sny

Krem z filtrem kładę na twarz
Układam z włosów modny nieład

słony smak mój na dnie
Zostaje w wannie na dnie

Poziom emocji równy zeru
Bez niepotrzebnych słów
Hałasujących ciągle ust

Ocieram przecinek łzy
W długim, złożonym zdaniu życia

Po pauzie toczy się znów
Po przerwie toczy się znów

I pogląd zmienia się mój
W kwestii własnego pochodzenia

Żaden nie stworzył mnie bóg
Z kamienia wykuł mnie wróg

Poziom emocji równy zeru
Bez niepotrzebnych słów
Hałasujących ciągle ust

W strumieniach świateł ma twarz
Pilotem zmieniam swe nastroje

Lecz głowa toczy się w noc
Ma głowa wtulona w koc

Zaproszą to tu, to tam
Słoneczne toczą się rozmowy

Między wierszami śpi mrok
Między słowami śpi mrok

Minuta ciszy, wódki łyk
Garść ziemi do mych ust
Zamkniętych życiem bladych ust