Кайран конiл

1.Көк шыкканда бiр куанып
 Шөп шыкканда бiр куанып
 Өмір өтті ау зырга багып, зырга багып
 Кызгалдакка бiр куанып
 Саргалдакка бiр куанып
 Өмір өтті ау сырга багып, сырга багып

 Көк аспаннан баражатыр
 Өмірiмнiн жулдызы агып
 Жетем деген арман жок
 Баражатыр жулдыз арып, жулдыз неткен
 Мунгы жарык, мунгы жарык.

2.Ескi доспен кездескенде
 Есын шыгып шын куанып
 Өмір өтті ау зырга багып, зырга багып
 Өсем деген улды багып
 Кетем деген кызды багып
 Өмірiмнiн баражатыр жулдызы агып

 Көк аспаннан баражатыр
 Өмірiмнiн жулдызы агып
 Жетем деген арман жок
 Баражатыр жулдыз арып, жулдыз неткен
 Мунгы жарык, мунгы жарык.

 :Кайран өмiр сонша суйген
 Кетесiн ау бiр кунi ау
 Гумыр оттi ау зырга багып, зырга багып.