Hevjið í homrum

Hevjið í homrum 
harðmælta kvæðið, 
villu valkyrjur, 
vetrarins børn, 
 [bad word] mínar frælsu, 
froysandi hvirlur, 
føddar av ódn. 

Hastið í hernað 
hamranmna døtur, 
vekið til vel 
dis 
vilt glaðustrok; 
gravið frá grunni 
goysandi orrusturok. 

Ramar eg risti 
rúnir, ið rinda 
ravni ræ. 
Sanna skal Sigmundur, 
Tróndur trøllsterkur kvað. 

Verjast skal valhøll, 
ið vølvur veittu 
Miklum norðlanda monnum til mið. 
Eydnast at inna 
ei skal Signumdi 
Eystlanda sið. 

Fjallfríðu Føroyar, 
ramasta rúnin, 
ritað av gudum 
um einstakra rætt! 
Trygdareið Tróndur 
hann treystligt at verja 
svór síni ætt. 

Hevjið í homrum 
harðmælta kvæðið, 
villu valkyrjur 
veiti mær vørn. 
Fram móti Sigmundi 
skip hansar sorandi, 
land honum forðandi, 
fram móti kristni 
kirkjurnar brótandi, 
Tróndur til Tórs og til Óðins er blótandi, 
høgt kvøður heiðin ørn