Təkcə sən

Təkcə səni düşünmək istəyirəm indi təkliyimdə!
Boş insanlar prinsiplər mənnən əlini çəkdiyində!
Təkcə səni hiss edirəm fail-məchul qəlbimdə!
Təkcə sən məğlubiyyətimin himni oldun dərinimdə!
Təkcə sən görürdün gözlərimdə solan həyatları!
Başqa heç kim görmürdü itən ümüdləri və məni!
Təkcsə sənə görə unudub uşaqlığı yandırıb cavanlığı!
Bütün ömrümü ölümüm aldı, tapmadılar cəsədimi!

Ağlımda başqa heç kim yoxdur inan,
Başqa heç kim ola bilmədi sənin qədər mənim..
Səndən başqa heç kimin yanımda olmasına dözə bilmirəm indi..
Başla, fəxr et özünlə mənim sevimli dünənim!
Başqa heç kimin yuxusuna girə bilmirəm indi can..
Başqa heç kim toxuna bilmir, deyə bilmir, etmə, dayan..
Hər kəs qışqırır ətrafımda, min cür həyəcan..
Başqa heç kim anlamır ki,ruhumdur edən üsyan..
Təkcə sənə təslim edirəm əllərimlə xəyallarımı..
Ürəyimdə təkcə sən, və təkcə sənsən hisslərimdə..
Sənə yazdıqlarımı, kimsə mənə yazsaydı..
Oturardım, ağlayardım üstü üzəri dizlərimdə..
Sevinci və kədəri mən təkcə sənlə paylaşardım..
Yaşlanmağa hazır idim təkcə sənlə bu ömürümdə..
Təkcə sən idin kövrək və vəhşi ruhuma sığalım..
Təkcə səni istəyərdim anı gəlsə ölümümdə.

Təkcə sənə verəcəkdim ruh və bədən olaraq özümü..
Təkcə sən görəcəkdin gülümsəyərkən üzümü..
Təkcə sən açacaqdın tənhalığımın iplərin..
Yanan qəlbi edən sərin, dayazlığımda ən dərin!
Başqa heç kimi sənin qədər hiss etmədim..
Get dedin amma getmədim, özün dönüb getdin bil..
Hər bir düşüncədən min çilik var indi sənnən məndə..
Nifrətimi aldın məndən, acizlik nəğməm oldu, zibil!
İndi anla məni, indi getmə təkcə sənsən!
Heç kimi qoymadım yerinə, qoymaq olmur! Təkcə sənsən!
Çoxu gəlir gedir həyatımızdan, anlayıram təkcə sənsən!
Göylərə bastırdığım və ağladığım təkcə sənsən!
Təkcə sən qorxmurdun yanımdaykən bu dünyadan..
Uzaq qaçar, qanad açar, uca uçar dıq xəyaldan!
Dünyamın səmalarının rəngi getmə! Təkcə sənsən!
Ölmüşəm! Lakin təkcə sən və yoxluğundur ağladan!