Deszcz, jesienny deszcz

Deszcz, jesienny deszcz, smutne pieśni gra. 
Mokną na nim karabiny, hełmy kryje rdza. 
Nieś po błocie w dal, w zapłakany świat 
Przemoczone pod plecakiem osiemnaście lat. 
Gdzieś daleko stąd mrok zapada znów. 
Ciemna główka twej dziewczyny chyli się do snu. 
Może właśnie dziś patrzy w mroczna mgłę
I modlitwą prosi Boga, by zachował cię. 
Deszcz, jesienny deszcz, bębni w hełmu stal. 
Idziesz młody żołnierzyku gdzieś w nieznaną dal. 
Może dobry Bóg da, że wrócisz znów. 
Będziesz tulił ciemną główkę miłej swej do snu.