Ach zła Ewa

Ach! Zła Ewa narobiła, 
kłopotu nas nabawiła: 
Z wężem sama rozmawiała, 
I jabłuszka kosztowała, 
Narobiła. 
Adam z raju wypędzony, 
Zostawił płód zaraźony, 
Ale go z kłopotu tego, 
Matka Syna przedwiecznego, 
Wybawiła. 
Robak chytry zwiódł mężatkę, 
Za tę winę sam wpadł w klatkę: 
Bo mu głowę podeptała, 
Która od wieku przyjść miała, 
Białogłowa. 
Czego dawno pożądali 
Cni Ojcowie, oglądali: 
I już dziś są wypełnione, 
Od proroków objawione, 
Święte słowa. 
Dziś we żłobie odpoczywa, 
Z nieba zszedłszy prawda żywa: 
Które nie będzie zawarte, 
Owszem na wieki otwarte, 
Że Zbawiciel. 
Od Aniołów ogłoszony, 
Z Panny w stajni narodzony. 
Skąd wesele nam przynosi, 
Miły pokój ludziom głosi, 
Odkupiciel.