İçeriz Aynı Tastan

Kolera: 

Dört mevsimin birinde dolacak ruhuma tanınan süre 
Hayat bir Gargamel olur bir şirine 
Gırtlağıma kadar geldiyse çile 
Ana kucağı olur bir Mekke bir Medine. 
Yanaştı penceresine prenses 
Halkına baktı sessizce imrenerek 
Bin altın onu öldürene güldürerek 
Cami avlusu da sessizliği bebek. 
Kanadına tutunsam güneş çarpmasıyla düşen kuşun 
Ya da kayan yıldızların kuyruğuna tutunsam bir koşu 
Kötü adamlar geceyi bıçaklar 
Zaman geçiyor güldür güldür 
Hadi gel yar yüzümü güldür 
Susma orucunda bülbül 
Kaçtı burnuna darülfülfül 
Ötüşünü duysan sesi sanki küfür 
Dolu sürprizlerle hayat 
Bu plana göre herkes Kara Murat 
Asılır beni görünce sırıtan suratlar 
Pişmiş kelleler elimde kalacaklar 

Sagopa Kajmer: 

Ah be koca adam, anlarsın sen bu sözlerden, arife tarife açmam. 
Lafla teskin olmaz tasam, onların kalbi sanki cüzzam. 
Benim makamım en acıklısından hüzzam. 
Ve işte yeni bir yaş daha ve işte benim yaş pastam. 
Bak işte yatak işte yatalak hastam. 
İçeriz biz aynı tastan, tasımız ibarettir pastan. 
be ben istemem ama yiyeyim o pislik habis aştan 
Gözü koruyalım derken olduk kaştan. 
Sana hazlar veren yazlar, bak hayır yok sana kıştan. 
İnanmayanların kalbi taştan 
Yeni baştan, bin şiir okurum bir bakışta. 
Anlamaz aslan kışkıştan 
Bebek olsan anlardın pışpıştan 
Ama kocaman adamsın görüntüde dıştan. 
Uyarmak istesem anlar mısın şşşhtt'ann