Sen Hiç Sevmeyi Bilmezsin

Kolera: 

Rüzgârda savrulan bir yaprak gibi 
Durdum derken sürüklenmeye başlarım yine 
Yazıp tüketirsem acım biter sanmıştım 
Ama yeniden yastayım hay canına yandığım 
Suskunluğuma aldanma bakışlarım kâfi yakmaya 
Yalnızlığım elle tutulacak kadar yakında 
Düşünüyorum sessiz ol gücün yoksa bana katlanmaya karşımdan defol 
Tutup yere attığın, suretimdi baktığın 
Denize düşsem de sen gemini kurtar 
Karaya çıkan yolu yüzdüm kaç kere 
Galip benim böyle kral gibi söyle havan kime? 
Ben planlayana kadar olup bitiyor her şey 
Ben kurana kadar dağılıyor hayatım 
Hülyalarıma bak iki dirhem bir çekirdek 
Aldanıyorum ölene dek, şeytan aldatınca kikirdek 

Nakarat: 
Tanırım seni sen hiç sevmeyi bilmezsin 
Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin 
O zaman gel günahsız git günahlarla koy beni yerine bu yangınıma üfle 
Gel hatasız git hatalarla vur beni dibime şu hallerim ne külfet 

Sagopa Kajmer: 

Ben bir iki şey biliyorum, üç-dört şey ekliyorum 
Gerekmez Bana kimselerden gelecek yorum 
Ayaklar benim, yazan kol benim kolum 
Düşünen pay da benim bu treni çeken ray da 
Bilir misin rap için güneş de benim ay da 
Aldım başımı yürüyorum kelle koltukta 
Selle aşar takam ırmakları yoklukta 
Neden kimilerini gözüm görür her boklukta 
Gücünüz aynı güçsüzlük çoklukta 
Ölümü gömdüm gözlerinde şimdi sıra toprakta 
Bakalım o seni nasıl ölüme gömecek son trakta 
Doğru kazan yalan sat da doy doy tat da 
Zehirli akrep itinaya aranır maksatta 
İçine kibir ateşi düşmüş nefisleri söndür ilk fırsatta 
Aşağıda selametin varsa tepeden düş atla Kasva 

Nakarat: 
Tanırım seni sen hiç sevmeyi bilmezsin 
Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin 
O zaman gel günahsız git günahlarla koy beni yerine bu yangınıma üfle 
Gel hatasız git hatalarla vur beni dibime şu hallerim ne külfet