Салкын чай

Куплет.
Я налил немного чая,
Он уже успел остыть.
Одиноко мне, ты знаешь.
Вкуса нет, не стал я пить.

Припев.
Пролетят года всей жизни, 
Ожидая лишь тебя.
И холодный чай глотая,
Душу не согрею я. 

Куплет.
Чай себе я наливаю,
И сажусь тебя я ждать.
Вновь и вновь он остывает. 
Как же мне не тосковать?

Куплет. 
И в душе живет надежда,
Что однажды ты придешь.
Пусть всё будет как и прежде,
Счастье в дом ты принесешь. 

Өстәлдә ялгыз чынаяк,
Чәе суынып беткән.
Ялгыз чәйнең дә тәме юк,
Эчмәдем синсез, иркәм.

Кушымта.
Гомерем шулай узармы,
Гел сине генә көтеп.
Ялгызым өстәл янында
Суынган чәйләр эчеп.

Кайнар чәй салып куям да
Утырам сине көтеп.
Чәең суына бит инде,
Кая югалдың китеп?

Өстәлемдә барысы да бар,
Нигә чәйнең тәме юк?
Ялгыз булгангадыр инде,
Өемнең дә яме юк.