Һин - минең киләсәгем

"Хушығыҙ хыялдарым" спектакленән йыр

Юлай Үҙәнбаев көйө

Тормошом юлында яңғыҙым ҡалғанда,
Осор ҡанаттарым арманhыҙ талғанда,
Тик hин мине күрҙең, хәлкәйемде hиҙҙең,
Һин яныма килдең, hин миңә ҡул бирҙең!

Таңдарҙың нурҙарын hиндә генә күрәм,
Күңелем наҙҙарын hиңә генә бирәм,
Һин бит – минең генә ярhып килгән яҙым,
Һин бит – минең генә яҙмыш биргән наҙым!

Ҡушымта:

Һин – минең ҡояшым, hин – минең нурҙарым,
Һин – минең hағышым, hин – йырлар йырҙарым!
Яҙмышым томанын тараттың нур булып,
Тормошом ялғанын тараттың, йыр булып.

Киләсәк көндәрем hиндә генә күрәм,
Киләсәк яҙмышым барын hиңә бирәм.
Киләсәк ғүмерем – ярhып килгән яҙым,
Һин hуңғы усағым, яҙмыш биргән наҙым. 

Ҡушымта:

Һин – минең ҡояшым, hин – минең нурҙарым,
Һин – минең hағышым, hин – йырлар йырҙарым!
Яҙмышым томанын тараттың нур булып,
Тормошом ялғанын тараттың, йыр булып.