Син кунелдэ hаман минеке

Уйламадым яшьлек язларымда 
Китэр диеп юллар айрылып. 
Яшэрбез диеп хич безненчэ тугел, 
Башка берэулэргэ яр булып. 

Аерым юллар, аерым гомерлэр, 
Бездэ тугел инде элеке. 
Лэкин йорэк сине уйлап яши, 
Син кунелдэ хаман минеке. 

Безнен яздан искэн тагын жиллэр, 
Йорэк кылларымны тибрэтэ. 
Тычтан тыныч булып тоелсан да, 
Давыл кутэрелэ йорэктэ. 

Мин сагындым синен кузлэренне 
Аларда бит сою, назгы на. 
Омет чэне хаман яна эле, 
Кот дигэндэй мине аз гына.