Йорэгемдэ бер йыр йоротэм

Аҡ болоттар йоҡлай 
   Тауҙар ҡосағында ,
    Сулпан әле күктә һүнмәгән.
     Шул сулпанға ҡарап 
    Тағын иҫкә төшә
     Мең ҡат оноторга теләгән.
Күпме атҡан таңдар, бер -берһенә оҡшап,
Күпме яҙҙар наҙҙан тилмергән?
Нисә йылдар буйы мин инде моңло,
Йөрәгемдә бер йыр йөрөтәм!
    Күптән инде күптән
     Үҙем генә беләм
      Бар(ы)һы бәйле һинең исем менән.
      Тормош алға бара, 
      Тик төҙәлмәй яра,
      Ғәфу иттһәм дә үҙеңде  күптән.
Яҡты өмөттәрем, татлы  хәсрәттәрем,
Гәлсәр күҙ йәштәрем өсөн рәхмәт.
Бергә булмаһаҡ та, китмә йырҙарымдан, 
Мөхәббәтем миңә көс бирә!