Бел.нар.песьня.Сам не знаю ня ведаю.

Апошнія два радкі кожнай страфы паўтараюцца.

Сам не знаю, не ведаю
Сам не знаю, не ведаю,
Што рабіці маю,
Людзі кажуць жаніціся,
А я і не думаю.

Ой, нашто ж мне жаніціся,
Ой, нашто ж мне жонка?
Ёсць у мяне суседачка,
Добрая прыяцелька.

Маладзіцы, удавіцы
На мяне маргаюць,
То ў нядзелю, то у свята
К сабе зазываюць.

«Прыйдзі, прыйдзі, мой міленькі,
Ка мне на хвілінку,
А я вышлю свайго дзеда
У лес па малінку.

Ідзі, стары, барадаты,
У лес па маліну.
А не пойдзеш у маліну, —
Любіці пакіну».