Ел, ерәнем

Нәжип Иҙелбай һүҙҙәре, 
Заһир Исмәғилев көйө

Ел, ерәнем, егетеңде
Еткер ел етмәҫ ергә.
Яланда түгел, яуҙа ла
Гел икәү булдыҡ бергә.

Менгән атым – Уң ҡанатым,
Һин батыр егет күрке, һай!..
Һинең менән елдәй елгән
Батыр егет – ил күрке.

Ҡолон саҡтан татыу үҫтек
Ирәндек итәгендә.
Ил саҡырғас, яуға киттек
Йәмле йәй иртәһендә.

Менгән атым –  Уң ҡанатым,
Һин батыр егет күрке, һай!..
Һинең менән утҡа ингән
Батыр егет – ил күрке.

Беҙ ҡайттыҡ икәү иҫән-һау,
Яуҙа дошманды еңеп.
Һинең даның, Ирәндектау, – 
Ерәнсәй менән егет.

Менгән атым – Уң ҡанатым,
Һин батыр егет күрке, һай!..
Һинең менән Яуҙа еңгән
Батыр егет – ил күрке!