Pontiaka kalanta

Χριστός γεννέθεν, χαράν σον κόσμον,
χα καλή ώρα, καλή σ' ημέρα,
χα καλόν παιδίν οψέ γεννέθεν,
οψέ γεννέθεν, ουρανοστάθεν,
Τον εγέννεσεν η Παναγία, Τον ανέστεσεν Αΐ Παρθένος,
Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν,
κι εκατήβεν σο σταυροδρόμι,
σταυροδρόμι και μοιροδρόμι,
Έρπαξαν Ατόν οι χίλ' Εβραίοι,
οι χίλ' Εβραίοι και μύριοι Εβραίοι,
Ας Ακρεντικά κι ασήν καρδίαν,
αίμαν έσταξεν, χολή κ' εφάνθεν,
ούμπαν έσταξεν και μυρος έτον,
μύρος έτον και μυρωδία.
Εμυρίστεν ατό ο κόσμος όλεν,
για μυρίστ' ατό κι εσύ αφέντα,
Συ αφέντα, καλέ μ' αφέντα.
Έρθαν τη Χριστού τα παλληκάρεα
και θυμίζ'νε το νοικοκύρην,
νοικοκύρη μ' και βασιλέαν.
Δέβα σο ταρέζ' κι έλα σην πόρταν,
δώσ' μας ούβας και λεφτοκάρεα.
Κι αν ανοί'εις μας, χαράν σην πόρτα σ'