A Jednak

jednak byliśmy do siebie tak podobni
 Z całą naszą mizerią [bad word] w i wagin.
 Z bijącym mocno sercem w strachu i rozkoszy,
 I nadzieją, nadzieją, nadzieją.

 jednak byliśmy do siebie tak podobni,
 Że leniwe smoki przeciągające się w powietrzu
 Musiały nas uważać za braci i siostry
 Bawiących się zgodnie w słonecznym ogrodzie,
 Tylko my o tym nie wiedzieliśmy,
 Zamknięci każde w swojej skórze, osobni,
 I nie w ogrodzie, na gorzkiej ziemi.

 jednak byliśmy do siebie tak podobni,
 Mimo że każde źdźbło trawy miało własny los,
 Każdy wróbel w podwórzu, każda mysz polna.
 niemowlę, które dostanie na imię może Jan, może Teresa,
 Rodziło się na długie szczęście albo na wstyd i cierpienie
 Tylko raz jeden, aż do końca świata.