Gdy śliczna Panna

Wariant 1

Gdy śliczna Panna Syna kołysała,
z wielkim weselem tak Jemu śpiewała:
Li li li li laj, moje Dzieciąteczko,
li li li li laj, śliczne Paniąteczko.

Wszystko stworzenie, śpiewaj Panu swemu,
pomóż radości wielkiej sercu memu.
Li li li li laj, wielki królewicu,
li li li li laj, niebieski dziedzicu!

Sypcie się z nieba, śliczni aniołowie,
śpiewajcie Panu, niebiescy duchowie:
Li li li li laj, mój wonny kwiateczku,
li li li li laj, w ubogim żłobeczku.

Cicho, wietrzyku, cicho, południowy,
cicho powiewaj, niech śpi Panicz nowy:
Li li li li laj, mój wdzięczny Synaczku,
li li li li laj, miluchny Robaczku.

Cicho bydlątka parą swą chuchajcie,
ślicznej Dziecinie snu nie przerywajcie:
Li li li li laj, mój Jedyny Panie,
li li li li laj, Jedyne Kochanie.

O jako serce jako się rozpływa!
Jakiej radości śpiewając zażywa:
Li li li li laj, mój drogi Kanaczku,
li li li li laj, najmilszy Synaczku.

Nic mi nie mówisz, o Kochanie moje!
Przecież pojmuję w sercu słowa Twoje:
Li li li li laj, o Boże wcielony,
li li li li laj, nigdy niezmierzony.

Śpijcie już sobie, moja Perło droga,
niech Ci snu nie rwie żadna przykra trwoga.
Li li li li laj, mój [bad word] 
li li li li laj, póki sen nie minie. 

Wariant 2

Gdy śliczna Panna Syna kołysała,
Z wielkim weselem tak Jemu śpiewała:
Lili liii laj, moje Dzieciąteczko,
lili liii laj, śliczne Paniąteczko.

Wszystko stworzenie, śpiewaj Panu swemu,
pomóż radości wielkiej sercu memu.
Lili liii laj, wielki królewicu,
lili liii laj, niebieski dziedzicu.

Sypcie się z nieba, śliczni aniołowie,
śpiewajcie Panu, niebiescy duchowie.
Lili liii laj, mój wonny kwiateczku,
lili liii laj, w ubogim żłóbeczku.

Cicho wietrzyku, cicho południowy,
cicho powiewaj, niech śpi Panicz nowy:
Lili liii laj, mój wdzięczny Synaczku,
lili liii laj, miluchny robaczku.

Śpijże już wdzięcznie, moja perełko droga,
Niech Ci snu nie rwie żadna przykra trwoga.
Lili liii laj, mój [bad word] 
lili liii laj, póki sen nie minie.

Informacje dodatkowe
Melodię tej kołysanki podają rękopisy karmelitańskie: BJ 3638 oraz rękopis z biblioteki klasztornej, sygn. 95, a także cztery rękopisy franciszkanek. Różni się ona nieznacznie, przede wszystkim pod względem rytmicznym, od śpiewanej dzisiaj, która prezentowana jest zgodnie z zapisem OsobaMioduszewskiego (PublikacjaPastorałki i kolędy, 1843).
Tekst kolędy podają wszystkie pozostałe rękopisy karmelitanek (w kantyczce Chybińskiego nosi ona tytuł: Panna Najświętsza Synaczka swego najmilszego uprzejmie śpiewając lula), rękopis BJ 3639 i jeden z kancjonałów staniąteckich (Gąsiorowskiej z 1754 roku). Liczy tam 8 lub więcej zwrotek.