Tanczące Eurydyki

W kawiarence na rogu 
każdej nocy jest koncert,
zatrzymajcie się w progu,
Eurydyki tańczące, 
zanim świt pierwszy promień
rzuci smugą na ściany, 
niech was tulą w ramionach 
Orfeusze pijani. 

Płyną gwiazdy jak stulecia,
noc kotary mgły rozwiesza 
na tańczące Eurydyki
koronkowy rzuca szal, 

Rzeka śpiewa pod mostami,
tańczy krzywy cień latarni,
o rozwarte drzwi kawiarni 
grzbiet ociera czarny kot.

Kto ma takie dziwne oczy?
Eurydyka, Eurydyka
Kto ma takie dziwne usta?
Eurydyka, Eurydyka

Już niedługo na widnokrąg,
świt rożowy wpełznie z wolna.
Mgły rozwieją się jak przędza.
Zbledną światła, pryśnie czar.

Wiatr się zerwał w zaułkach,
trącą drzewa jak struny
Czy to śpiewa Orfeo,
czy to drzewa tak szumią?
Na wystawę drogerii
czarny kot cicho wraca,
zanim kogut zapieje,
musi wtopić się w zapach.

Rzeka szemrze pod mostami,
znikł już szary cień latarni.
Wchodzą ludzie do kawiarni,
na ulicy zwykły gwar...

wiatr tańczy ulicami,
wiatr kołuje jak pijany,
i rozwiesza na gałęziach
z pajęczyny tkany szal.

Kto ma takie dziwne oczy?
Eurydyka, Eurydyka
Kto ma takie dziwne usta?
Eurydyka, Eurydyka

wiatr tańczy ulicami, 
wiatr kołuje jak pijany 
Mgły rozwiały się jak przędza 
Został tylko, został tylko 
czarny kot ...