Bog sie rodzi

Bóg się rodzi, moc truchleje,
 Pan niebiosów obnażony!
 Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
 Ma granice Nieskończony.
 Wzgardzony, okryty chwałą,
 Śmiertelny Król nad wiekami!
 Słowo Ciałem się stało
 I mieszkało między nami.

 Cóż masz, niebo, nad ziemiany?
 Bóg porzucił szczęście Swoje,
 Wszedł między lud ukochany,
 Dzieląc z nim trudy i znoje.
 Niemało cierpiał, niemało,
 Żeśmy byli winni sami,
 Słowo...

 W nędznej szopie urodzony,
 Żłób Mu za kolebkę dano!
 Cóż jest czym był otoczony?
 Bydło, pasterze i siano.
 Ubodzy, was to spotkało
 Witać Go przed bogaczami!
 Słowo...

 Potem królowie widziani
 Cisną się między prostotą,
 Niosąc dary Panu w dani:
 Mirrę, kadzidło i złoto.
 Bóstwo to razem zmieszało
 Z wieśniaczymi ofiarami.
 Słowo...

 Podnieś rękę, Boże Dziecię,
 Błogosław Ojczyznę miłą!
 W dobrych radach, w dobrym bycie
 Wspieraj jej siłę swą siłą.
 Dom nasz i majętność całą,
 I wszystkie wioski z miastami.
 Słowo...