Ostatni mazur

Autorem tekstu jest Ludwik Ksawery Łubiński (1839 - 1892), twórca wierszowanych utworów patriotycznych, uczestnik Powstania Styczniowego. Twórcą melodii jest Fabian Tymolski (1828 - 1885), kompozytor około 200 tańców - mazurków, polonezów, polek, marszów, krakowiaków i kołomyjek.

OSTATNI MAZUR

     Jeszcze jeden mazur dzisiaj,
     Choć poranek świta.
     Czy pozwoli panna Krysia?
     Młody ułan pyta.

          Nie tak długo błaga, prosi
          Boć to w polskiej ziemi
          W pierwszą parę ją unosi
          sto par za niemi.

     On jej czule szepce w uszko
     Ostrogami dzwoni
     W pannie tłucze się serduszko
     I liczko się płoni.

          Cyt serduszko, nie płoń liczko
          Bo ułan niestały,
          O pól mili wre potyczka,
          Słychać pierwsze strzały.

     Słychać strzały, głos pobudki,
     Dalej na koń, hura!
     Lube dziewczę, porzuć smutki,
     Zatańczym mazura.

          Jeszcze jeden krąg dokoła,
          Jeden uścisk bratni
          Trąbka budzi na koń woła,
          Mazur to ostatni.